Na strmém skalním bradle, které se vypíná vysoko nad Jizerou, byl na počátku 15. století postaven jeden z posledních hradů této oblasti, Vranov - Pantheon. Tvoří jednu z dominant Maloskalska.
Pohled z Kozákova
Kozákov je se svými 744 m n. m. nejvyšší horou Českého ráje. Na jeho vrcholu se nachází Riegrova turistická chata a kovová věž, jejíž ochoz ve výšce 24 metrů slouží jako rozhledna.
Prachovské skály
Přírodní rezervace Prachovské skály patří k nejznámějším oblastem České republiky a je jednou z nejstarších přírodních rezervací v České republice.
Státní zámek Mnichovo Hradiště
Původně renesanční zámek, postavený Václavem Budovcem z Budova, po Bílé hoře přešel do vlastnictví Albrechta z Valdštejna.
Jeśli lubisz górskie wędrówki, z Abrechtic w Górach Izerskich kieruj się na Mariánskohorské boudy do tamy Protržená. Droga ma około sześciu kilometrów długości, a po drodze można też spróbować odnaleźć pomnik Schillera.
Mariánskohorské boudy
Mariánskohorské boudy jest nadal popularnym celem wielu turystów. Jest to pasterska enklawa typu karkonoskiego na Mariánskohorskim grzbiecie. Został założony w 1705 roku i do ubiegłego wieku nosił nazwę Fritzovy boudy. Dziś znajdują się tu cztery chaty górskie i nowo wybudowana siedziba Zarządu Obszaru Chronionego Krajobrazu Gór Izerskich. Z Abrechtic w Górach Izerskich kierujemy się wzdłuż zielonego znaku turystycznego. Droga ma 5,9 km długości w przepięknej górskiej scenerii. Po drodze przegapisz również pomnik Schillera i małą wioskę Mariánská hora. Znalezienie po drodze Kamienia Pamięci Schillera może być wtedy świetną zabawą dla dzieci, ponieważ nie znajduje się on bezpośrednio przy szosie (szosie), ale pomnik znajduje się około 15 metrów od drogi, za którą prowadzi zielony szlak turystyczny. Z pąków Mariánskohorskich nadal można podążać żółtym szlakiem turystycznym do tamy Protržená. To nie jest daleko. Znajduje się zaledwie kilometr od domków i jest bardzo interesującym zabytkiem kultury.
Pęknięta tama (Protržená přehrada)
Tama została kiedyś zbudowana na rzece Bílá Desná. 18 września 1916 r. Zapora pękła, co miało katastrofalne skutki. Fala powodziowa spowodowała nie tylko ogromne szkody materialne, ale także pochłonęła 65 ofiar śmiertelnych. Są to unikalne pozostałości po pękniętej tamie, której niewłaściwa technologia budowy po katastrofie posłużyła do bezpieczniejszych obliczeń innych konstrukcji zapór zbudowanych po 1916 roku.