Budowę teatru leśnego według projektu malarza Ringela rozpoczęto w 1920 roku a w lecie następnego roku uroczyście otwarto sztuką Hauptmanna Zatopiony dzwon. Teatr wykorzystywał piaskowcowy masyw skalny, za którym były ukryte kuluary. Scena była na północnej stronie zakończona cylindryczną wieżą o wysokości ok. 3,5 m, połączoną z masywem skalnym kamiennym murem z gotycką bramą. Oprócz tego były na niej jeszcze inne drewniane budowle, wzajemnie połączone wykutymi w skale przejściami i tunelami. W rowie pod sceną było miejsce dla orkiestry, a na przeciwległym zboczu widownia z drewnianymi ławkami dla ok. 1600 widzów. Od lat sześćdziesiątych XX wieku teatr długo niszczał i niemal odszedł w zapomnienie. W 2004 roku jednak teatr wyremontowano a na przeciwległym zboczu umieszczono ławki dla 250 widzów. W letnich miesiącach odbywają się tu regularnie przedstawienia teatralne, które mają niepowtarzalną atmosferę.