Kotlina jest pochodzenia polodowcowego, po lodowcu zostały wały morenowe osiągające wysokość 20 m, końcową część Labského dolu tworzą Łabskie jamy, zamknięte prawie pionowymi skalnymi zboczami o wysokości do 200 metrów.

Piękno kotliny Łabskiej podkreśla kilka wodospadów. Największym z nich jest kilkustopniowy (250 m) wodospad Pančavski, kolejnym jest Łabski kaskadowy wodospad. Nad górnym skrajem kotliny znajduje się schronisko Labská bouda, mające ciekawą historię. Około 1830 roku jedna przedsiębiorcza kobieta otworzyła tu małą budkę z kamieni i chrustu, gdzie sprzedawała gościom mleko, kawę i gorzałkę. W 1877 r. z inicjatywy hrabiego Harracha zostało tu wybudowane schronisko, które spłonęło w 1965 r. a cztery lata później zbudowano tu hotel górski.

Do najpopularniejszych szlaków turystycznych należy trasa od schroniska Labska bouda po krawędzi Łabskiej kotliny na Złoty wierzchołek, do chaty Vrbaty i mogiły Hančy i Vrbatego. Roztacza się z niego piękny widok na kotlinę Łabską i wodospad Pančavski.

Położenie: na północny zachód od Szpindlerowego Młyna