Pomimo remontów przeprowadzanych na pierwotnym kościele farnym, kościół niszczał. Oprócz tego był za mały dla rozległej parafii. Było konieczne rozpatrzenie budowy nowego kościoła. Inicjatywę rozwinął w tym kierunku kapłan Josef Holý, który w miejscowości Semily działał w latach 1843 - 1874. Zbierał wśród osadników dary, które w wyniku oprocentowania do 1908 roku wzrosły na 14 605 złotych.

Ponieważ projekt i kosztorys nowego kościoła wymagałby znacznych środków, do Semil wysłano specjalistę, aby obejrzał stary kościół. Po dokładnych oględzinach kościoła stwierdzono, że więźba dachu jest zgniła, w ścianach są szczeliny i nie jest możliwy remont lub rozszerzenie kościoła. Zdecydował, że konieczna jest budowa nowego kościoła.

Nastąpiła jednak niemal dwuletnia przerwa a w międzyczasie wykryto następne pęknięcia przez cały strop. Ministerstwo zwróciło plany przedłożone do zatwierdzenia, dlatego 13 marca 1902 roku rozpoczęto nowe rozmowy konkurencyjne. Podczas nich obecni przedstawiciele miejscowości oświadczyli, że konieczne jest szybkie przystąpienie do budowy oraz że ma być wybudowany w stylu romańskim. Opracowanie projektu zlecono architektowi Josefowi Štěrbowi z Karlína.

Monumentalna budowla jest w stylu romańskim z bazylikowym stropem. Organy są darem kasy kredytowej Občanská záložna w miejscowości Semily, są wykonane przez Josefa Kobrla z miejscowości Lomnice nad Popelkou. Poszczególni darczyńcy darowali okna, jak głoszą napisy na nich. Ołtarze pochodzą z warsztatu Petra Buška z Sychrova, chrzcielnicę darowała Szkoła zawodowa rzeźbiarska w miejscowości Hořice, meble wykonali rzemieślnicy z miejscowości Semily i Podmoklice.

Stary kościół zaczęto rozbierać w kwietniu 1908 roku a nowy dokończono w 1911 roku, po czym dnia 25 czerwca biskup z Litoměřic uroczyście wyświęcił go i mianował kościołem dziekańskim. Podczas rozbiórki starego kościoła znaleziono w murze pod głównym ołtarzem relikwię, która pochodziła prawdopodobnie z XII - XIII wieku a może nawet z dawniejszych czasów. Podmurówka ołtarza składała się z dwóch części: wewnętrznej starszej i dobudowanej wokół nowszej. W wewnętrznej części w zagłębionym kamieniu była znacznie zwietrzała azbestowa kostka wielkości pięści. Podczas pracy robotnicy kopnęli w nią. W niej znajdowała się skorodowana, kilkakrotnie złożona blacha a w niej skrawki jakiejś tkaniny: jeden ciemno czerwony z brązowym odcieniem, drugi żółtawy. Górna część kostki zachowała się w całości. W niej jest wyryta czerwona pieczęć ze starogotyckim napisem, z którego czytelne jest tylko słowo episcopus - biskup. Według opinii specjalisty, profesora Lukscha z Litoměřic, są to skrawki tkaniny z szat któregoś świętego lub świętej namoczone w ich krwi. Pieczęć pochodzi prawdopodobnie od któregoś rzymskiego biskupa, który potwierdzał autentyczność relikwii. Znalezisko ułożono w muzeum konsystorialnym w miejscowości Litoměřice. Z pierwotnego starego kościoła zachowały się tylko duże posągi patronów parafii, które są umieszczone w fasadzie.