Autorami jego pomysłu byli Josef Schmitz i Jakob Schmeissner. Do budowy, którą realizował w latach 1900-1901 Anton Worf, użyto materiału pochodzącego ze zburzonych norymberskich budowli, w celu nadania jej iluzji średniowiecza.

Budynkowi nie brakowało niczego, co wiąże się z siedzibą rycerską, Wejście umożliwiał most, który wznosił się nad wykreowaną fosą. Przez kamienną bramę z fortyfikacją i budkami strażniczymi wchodziło się na dziedziniec z kołowrotową studnią. Nad zameczkiem dominowała masywna wieża, do której dostawiony został pałac z wysokim spadzistym dachem skierowanym w stronę galerii na dziedziniec. 

Obiekt przeszedł gruntowną rekonstrukcję w 2013 roku i  służy ponownie swojemu zadaniu.