Het areaal met de loggia en lindenlaan maakt deel uit van een uniek project in het landschap van het Boheems Paradijs (Český ráj) tussen de steden Jičín en Valdice.

Het is de eerste vroeg-barokke of laat-maniëristische landschapscompositie van een dergelijke omvang in Tsjechië. Nadat Albrecht von Wallenstein de stad Jičín als de zetel van zijn hertogdom van Friedland koos, inicieerde hij hier met de hulp van zijn architecten Andrea Spezza (sinds 1625) en Nicolo Sebregondi (sinds 1629) het aanleggen van een axiale tuin met een park die visueel en functioneel verbonden was met de gebouwen op de binnenplaats en in de loggia – de Salla Terena. Hier zouden de adellijke dames en heren plezier moeten hebben, hier zouden ze naar muziek kunnen luisteren en hier zouden ze ook visueel met de omgeving moeten communiceren.

De tweede as die loodrecht staat op de eerste as, is gevormd door de boven genoemde lindenlaan die de hertogelijke stad Jičín met de loggia en het historische park Libosad met een cartesiaanse klooster in Valdice verbindt. Dat zou de laatste rustplaats van de heerser moeten worden.

De gebouwen van de zomerresidentie zijn omgeven door een tuin met een romantische grot waar vroeger kluizenaars woonden en met een park. Dit park is een voorbeeld van de oorspronkelijke beboste uiterwaarden in het dal Jičínská kotlina.